Tussenjaar

Lieve bezoeker van mijn website,

Mijn kinderen zijn de deur uit! Ze lijken allebei hun draai (lees: een opleiding die ze tot nu toe leuk vinden) en hun stad gevonden te hebben. De oudste woont in Utrecht, de jongste in Maastricht. Voordat het zover was hadden ze beiden een zogenaamd tussenjaar, waarin ik ze amper gezien of gehoord heb. Ze waren aan het werk, zich in diverse buitenlanden aan het vermaken, of zich aan het bekwamen in allerlei vaardigheden of talen. Toen ze terug kwamen waren ze heel bruin, spraken ze vloeiend Spaans en/of Duits en Engels, waren ze heel bijdehand en in één jaar drie jaar ouder en wijzer geworden. Plus klaar om de knoop door te hakken qua vervolgopleiding. En moeder leunt nu opgelucht achterover. So far so good.

Maar dat tussenjaar nu, lieve lezer, dat sprak mij bijzonder aan. Dat leek me na 33 (!) jaar op de planken in combinatie met 23 jaar moederen opeens een topplan. Ik heb er van de weeromstuit óók een genomen. En inderdaad: het is heerlijk! Ik ga eens naar de film, ik lees eens een boek, ik doe eens wat achterstallig huishoudelijk onderhoud, ik reis eens naar een buitenland en ik schrijf en passant weer eens een liedje. Ook niet onbelangrijk.

Dus voor een ieder die zich afvraagt, wanneer hij/zij weer eens een show van Kaandorp kan bezoeken: dat weet ik zelf ook niet. Dit seizoen is er in ieder geval niets, volgend seizoen misschien.

Ik laat het weten wanneer het zo ver is.
Tot zo lang: vermaak u!
Liefs,